Dieta dla sportowca powinna być dostosowana do płci, wieku oraz rodzaju uprawianej dyscypliny sportowej. Ważna jest również informacja o jego charakterze, czy jest to sport wytrzymałościowy, siłowy, sprinterski czy inny. Na konstruowanie jadłospisu dla sportowca wpływa także to, czy znajduje się on we wstępnej fazie treningu i czy regularnie uprawia sport. Najważniejsze składniki pokarmowe, jakie sportowiec powinien dostarczać swojemu organizmowi, to: białko i węglowodany. Wiele osób uprawiających regularnie sport przyjmuje specjalne suplementy diety. Dostarczają one niezbędne składniki odżywcze, przez co wpływają na przyrost masy mięśniowej. Jak powinna wyglądać dieta dla sportowców? Zobacz film: "Co jeść przed treningiem, a co po?" spis treści 1. Zasady diety dla sportowca Białko w diecie Tłuszcze dla sportowca Węglowodany w diecie sportowca Rola śniadania w diecie sportowca Nawadnianie organizmu podczas ćwiczeń 2. Dieta wysokobiałkowa dla sportowca 3. Odżywki dla sportowców 4. Przykładowy jadłospis dla sportowca 5. Zdrowa dieta a sport wyczynowy rozwiń 1. Zasady diety dla sportowca Jadłospis dla sportowców powinien zawierać przede wszystkim duże ilości węglowodanów i białka. Węglowodany są spalane podczas treningu, a po jego zakończeniu zużywane do regeneracji włókien mięśniowych. Węglowodany powinny dostarczać 55-60% całkowitego zapotrzebowania na energię w ciągu dnia. Dlatego też jadłospis dla sportowców powinien zawierać duże ilości takich produktów, jak: kasze, ryż brązowy, makarony), pieczywo razowe, płatki owsiane. Spożywając je podczas każdego posiłku, organizm będzie miał zapas energii na okres ćwiczeń. Nie należy bowiem spożywać posiłku bezpośrednio przed treningiem, ale ok. 2-4 godzin przed planowanymi ćwiczeniami. Np. dieta dla mężczyzn uprawiających sport powinna na 3 godziny przed treningiem zawierać następujące produkty: kurczak z ryżem i sałatką; płatki pszenne, owsiane lub musl z mlekiem lub jogurtem; ryba z warzywami i ziemniakami; tofu smażony z ryżem. Sportowcy powinni wraz z pokarmem dostarczać organizmowi również witamin oraz minerałów. Ich źródłem powinny być warzywa i owoce. Należy jednak uważać na gruszki i śliwki, które mogą wywoływać nieprzyjemne wzdęcia. Posiłki powinny być łatwostrawne, tak by nie zalegały długo w żołądku. Również objętość pokarmu nie powinna być duża. Ograniczeniu podlegają produkty wzdymające: fasola, groch, soczewica, kapusta, cebula, czosnek, produkty smażone, przyprawy – ocet, pieprz, curry, papryka, ziele angielskie, liść laurowy, gorczyca, gałka muszkatołowa czy musztarda. Białko w diecie Jeśli intensywnie trenujemy i dbamy o ładny zarys mięśni, szczególną uwagę powinniśmy zwrócić na zawartość białka w diecie. Odpowiednia jego podaż zapobiegnie (szczególnie jeśli dodatkowo jesteśmy na diecie odchudzającej) zużywaniu, w celach energetycznych, białek ustrojowych oraz tkanki mięśniowej. Korzystny skład aminokwasowy ma białko jaja kurzego. Źródłem pełnowartościowego białka są także: mleko i produkty mleczne, mięso (dobrze, by było chude np.: młode wołowe, cielęce, pierś z kurczaka czy indyka) oraz ryby. Tłuszcze dla sportowca W diecie dla sportowców tłuszcz powinien być dostarczany w ilości odpowiedniej dla zapotrzebowania energetycznego. Wynosić powinien około 25-30% całej energii. Najlepiej unikać smażenia potraw. Lepszą metodą jest gotowanie na parze lub gotowanie tradycyjne, duszenie. Produkty smażon są ciężkostrawne, długo zalegają w żołądku, przez co w trakcie ćwiczeń może nam towarzyszyć uczucie nieprzyjemnego odbijania. Oleje roślinne lepiej dodawać w postaci surowej do sałatek. Do smarowania pieczywa doskonale nadają się: masło i margaryna. Unikajmy także tłustych sosów. Węglowodany w diecie sportowca Niezwykle istotna w diecie dla sportowców jest również odpowiednia podaż węglowodanów. Węglowodany zapewniają energię, która jest niezbędna do wykonywania ćwiczeń fizycznych, prowadzenia regularnego treningu. Poza tym, węglowodany zapobiegają procesom katabolizmu, a więc rozpadowi białek mięśniowych. Dieta sportowca powinna uwzględniać przede wszystkim węglowodany złożone pochodzące z produktów pełnoziarnistych, czyli z pieczywa pełnoziarnistego, makaronów, pieczywa razowego, niełuskanego ryżu oraz z ziemniaków. Rola śniadania w diecie sportowca Jeśli najczęściej ćwiczysz z rana – szczególnie gdy jest to ciężki i intensywny trening – nie rezygnuj ze śniadania. Jeśli obawiasz się, że po posiłku może wystąpić odbijanie, postaraj się wstać wcześniej. Na czczo człowiek pracuje mniej wydajnie niż po spożytym posiłku. Nie musi to być obfite śniadanie. Dobrze, by trening przypadał na co najmniej 2 godziny po posiłku. Jeśli nie zachowamy odpowiedniego odstępu czasowego i będzie on zbyt krótki, musimy liczyć się z faktem, że krew odpłynie do naczyń krwionośnych towarzyszących tkance mięśniowej, co przyczyni się do zahamowania trawienia pokarmu. Niestrawiony pokarm będzie dawał o sobie znać w trakcie treningu, poprzez bóle brzucha, kolki i co najgorsze – wymioty. Pamiętajmy więc, by nigdy nie ćwiczyć z pełnym żołądkiem. Jeśli nie starczyło nam czasu na zjedzenie pożywnego i lekkostrawnego śniadania – wypijmy napój zawierający węglowodany. Szybko się wchłonie i nie będzie zalegał, a dawka energii będzie zapewniona. Jeśli zależy nam na dobrym trawieniu, powinniśmy zachować również odstęp czasowy między treningiem a następującym po nim posiłkiem. Minimalna przerwa w przypadku ćwiczeń o umiarkowanej intensywności to pół godziny. Jeśli ćwiczyliśmy bardzo intensywnie – powinniśmy poczekać ok. 60 minut, zanim spożyjemy większy posiłek. Ten okres niezbędny jest, by krew mogła swobodnie odpłynąć z tkanki mięśniowej do przewodu pokarmowego. Nawadnianie organizmu podczas ćwiczeń W czasie intensywnych ćwiczeń wraz z potem tracimy wiele wody i elektrolitów. Jeśli utrata płynów sięgnie 2% masy ciała, musimy liczyć się z faktem, że wydolność naszego organizmu zmniejszy się aż o 20% i o wiele ciężej będzie nam trenować. Dalsza utrata wody może zakończyć się nawet śmiercią, stąd powinniśmy dbać o odpowiednie nawodnienie. Nie powinniśmy jednak korzystać z napojów gazowanych i bardzo zimnych - lepszym wyborem są napoje izotoniczne, które dostarczają cennych elektrolitów. Pić powinniśmy przed treningiem, w jego trakcie i po zakończeniu treningu. Najlepsza metoda to metoda małych łyków. Nie można pić zbyt dużo, gdyż powoduje to zwiększenie objętości płynów w naczyniach i przyczynia się do osłabienia pracy serca. 2. Dieta wysokobiałkowa dla sportowca Białka to substancje, z których są zbudowane wszystkie organy i tkanki ciała. Po zjedzeniu posiłku, białka w nim zawarte są trawione w układzie pokarmowym do aminokwasów i w tej postaci są wchłaniane do krwi. Wysiłek fizyczny powoduje zwiększone zapotrzebowanie na białko, ale należy pamiętać, że największe ilości tego składnika pokarmowego powinny być dostarczane organizmowi przed treningiem. Dieta sportowca powinna zawierać od 250 g do 300 g białka na dobę, ale jego ilość może być zwiększana w przypadku takich sportów, jak kulturystyka, rzut dyskiem, pchnięcie kulą. Jadłospis dla sportowców powinien zawierać produkty bogate w pełnowartościowe białko, a mianowicie: mięso i jego przetwory – w ciągu dnia należy spożywać co najmniej 3 posiłki zawierające drób, chudą wołowinę oraz cielęcinę, najlepiej w postaci gotowanej lub pieczonej. Wybierając wędliny, należy kierować się zawartością mięsa w nich. Najlepsze są takie, które w swoim składzie mają powyżej 70% mięsa. Tylko wtedy mamy pewność, że spożywamy posiłek, który dostarczy nam pełnowartościowe białko, a nie tylko tłuszcz czy węglowodany. ryby – są najlepszą alternatywą dla mięsa zwierzęcego, w diecie sportowca białko ryb powinno pojawiać się przynajmniej kilka razy w tygodniu. Kwasy omega-3 obecne w rybach są niezbędne do prawidłowej budowy komórek, w tym mięśni. mleko i jego przetwory – obok pełnowartościowego białka są ważnym źródłem łatwo przyswajalnego wapnia, który jest niezbędny w fizjologii skurczów mięśni oraz do budowy kości. jaja – oprócz pełnowartościowego białka są źródłem witaminy D, która odpowiada za prawidłową gospodarkę wapnia w organizmie, a także źródłem lecytyny, która buduje błony komórkowe oraz osłonki mielinowe nerwów, które chronią je przed uszkodzeniami. Pamiętaj, że dobrze dobrana dieta to pierwszy krok do świetnej formy i wymarzonej sylwetki. Dlatego warto sięgać po profesjonalne wsparcie i plan przygotowany z myślą o aktywnych, który znajdziesz np. w kompleksowej platformy dietetycznej Peater. 3. Odżywki dla sportowców Wiele osób, w celu usprawnienia i podniesienia efektywności treningu, stosuje specjalne suplementy diety przeznaczone dla sportowców. Wpływają one na szybszy przyrost tkanki mięśniowej, dzięki czemu uzyskiwana jest większa siła, a także poprawia się wytrzymałość organizmu na zmęczenie. Dodatkowo odżywki dla sportowców przyspieszają proces regeneracji organizmu po dużym wysiłku i zabezpieczają wzmożone zapotrzebowanie organizmu sportowca na wszystkie składniki pokarmowe. Niestety, nie zawsze suplementy diety dla sportowców pozytywnie wpływają na zdrowie. Często pojawiają się skutki uboczne przyjmowania preparatów, które objawiają się: bólami głowy, omdleniami, zawrotami, złym samopoczuciem. Należy wtedy koniecznie zrezygnować z przyjmowania ich, gdyż prawdopodobnie zawierają składniki, których nie toleruje nasz organizm, gdyż zazwyczaj odżywki nie powinny być źródłem działań ubocznych. Ponadto, przy wyborze kolejnego suplementu konieczna jest konsultacja z lekarzem, który pomoże dobrać odpowiedni dla naszego organizmu. Niemal każdy sportowiec może na podstawie dostępnych mu informacji stworzyć odpowiednią dla siebie dietę. Jednakże, jeśli istnieje możliwość konsultacji z lekarzem czy dietetykiem, każdy powinien z niej skorzystać. 4. Przykładowy jadłospis dla sportowca Osoby wykonujące intensywne ćwiczenia fizyczne powinny z dietą dostarczać około 3000 kcal, oto przykładowe menu: Pierwsze śniadanie (750 kcal): cztery kromki chleba pełnoziarnistego (150 g), polędwica sopocka (50 g), 2 plasterki sera żółtego (40g), dwa surowe ogórki, jeden pomidor (100 g), szklanka kefiru (200 g) z truskawkami (100g). Drugie śniadanie (300 kcal): dwie bułki pełnoziarnista (120 g), pasta (ser biały półtłusty – 100 g, papryka czerwona (100g), przyprawy), herbata zielona. Obiad (900 kcal): pieczony filet z kurczaka (200 g), ryż brązowy (100 g), fasolka szparagowa (300 g) polana bułką tartą z masłem , surówka z marchwi i jabłka (150g), sok pomarańczowy (300 ml). Podwieczorek (300 kcal): sałatka owocowa (banan, ananas, mandarynka, kiwi, arbuz) - 300 g z jogurtem naturalnym (200g). Kolacja (750 kcal): omlet z 3 jaj (2 żółtka + 3 białka), z pomidorami (200g) na maśle (20g), gotowane na parze brokuły (100g), pieczywo pełnoziarniste (100g). Dieta dla sportowca jest jednym z filarów efektywnego treningu. Stosowanie diety dla sportowca stwarza możliwość rozbudowania masy mięśniowej, ale także pozwala uniknąć stanów osłabienia i wycieńczenia, które mogą wystąpić przy wzmożonym wysiłku fizycznym. 5. Zdrowa dieta a sport wyczynowy Substancje odżywcze i energię należy uzupełniać na dwóch etapach. Pierwszy z nich to czas przed treningiem, zawodami sportowymi. Polega on na tworzeniu większego zapasu energii w organizmie w postaci węglowodanów i białek, przez co podczas sportów wyczynowych organizm znacznie mniej męczy się. Drugim etapem diety dla sportowca jest uzupełnienie minerałów po wysiłku fizycznym. Pozwoli to na szybszy powrót organizmu do równowagi po znacznym jego obciążeniu wysiłkiem fizycznym. polecamy

Przedstawiamy jadłospis na trzy dni, który możesz wydrukować (wystarczy kliknąć w obrazek, by otworzyć go w oryginalnym rozmiarze). Śniadanie, obiad i kolacja na upał – jadłospis Nawet w upalne dni należy jadać regularnie, czyli 4-5 posiłków dziennie: śniadanie, drugie śniadanie, obiad, podwieczorek i kolacja to podstawa

Czy da się schudnąć po 50.? Oczywiście! Oto kilka prostych wskazówek, jak zadbać o siebie i zrzucić nadmiar kilogramów. Nigdy nie jest za późno na zmianę stylu życia na zdrowszy. Po 50. urodzinach również można schudnąć i żyć aktywnie. Wiele osób decyduje się na to ze względu na stan zdrowia, ponieważ odpowiednio dobrana dieta pozwala poprawić wyniki badań lub zmniejszyć dawki niektórych leków. Pozbycie się zbędnych kilogramów odciąża też stawy i zwiększa komfort poruszania się. Dieta odchudzająca po 50. roku życia Zasady skutecznej diety odchudzającej po 50. są bardzo zbliżone do zaleceń dla innych grup wiekowych. Zrzucenie zbędnych kilogramów jest możliwe tylko wtedy, gdy całkowita ilość energii dostarczonej z pożywieniem jest mniejsza od ilości energii, jakiej organizm potrzebuje na utrzymanie procesów życiowych i dodatkową aktywność, np. chodzenie, sprzątanie itp. Aby uzyskać taki stan, należy ograniczyć wysokokaloryczne produkty i potrawy, a zwiększyć aktywność fizyczną. Jednak po 50. roku życia, dieta powinna również uwzględniać choroby i dolegliwości, które z czasem mogły się rozwinąć u danej osoby. Chodzi głównie o choroby układu krążenia, czyli miażdżycę tętnic, chorobę wieńcową czy nadciśnienie tętnicze. W takich przypadkach bardzo korzystna będzie dieta odchudzająca oparta na zasadach diety śródziemnomorskiej lub diety DASH (Dietary Approaches to Stop Hypertension). Pierwsza z nich to tradycyjna dieta krajów śródziemnomorskich, w której spożywa się głównie: warzywa i owoce, nasiona roślin strączkowych, pełnoziarniste produkty zbożowe, drób, ryby i owoce morza, oliwę z oliwek. W niewielkich ilościach spożywa się: mięso czerwone (wołowinę i wieprzowinę), ciasta i słodycze, masło i inne tłuszcze zwierzęce. Dieta DASH to zmodyfikowana wersja diety śródziemnomorskiej, stworzona specjalnie z myślą o osobach z nadciśnieniem tętniczym. Poza powyższymi założeniami, w diecie DASH zaleca się spożywanie dużej ilości chudego nabiału. Panie po 50. również mają specjalne potrzeby, ponieważ wtedy przechodzą menopauzę. Wówczas szczególnie należy zadbać o kości, które tracą naturalną ochronę estrogenu. Z tego też powodu warto zadbać o dostarczenie z codzienną dietą odpowiedniej ilości wapnia. Zapotrzebowanie na ten pierwiastek wzrasta po 51. roku życia z 1000 do 1200 mg. Źródłem wapnia jest głównie mleko i jego przetwory, a także zielone warzywa liściaste. Istotna jest również suplementacja witaminą D, zwłaszcza w okresie od września do kwietnia. Tkanka tłuszczowa wiąże tę witaminę, dlatego w przypadku osób otyłych, sugeruje się jej suplementację przez cały rok w dawce 1600–4000 IU/dobę. Witamina D jest ważna dla prawidłowego metabolizmu kostnego, ale również wpływa korzystnie na nastrój i chroni przed nowotworami. Istnieje wiele diet tzw. alternatywnych, które na przykład zakładają spożywanie produktów z tylko jednej grupy lub są skrajnie nisko energetyczne. Takie diety często są obciążeniem dla organizmu, szczególnie w przypadku osoby po 50. roku życia. Diety alternatywne bardzo często nie zaspokajają również specyficznych dla tego wieku potrzeb. Zamiast więc szukać diety cud, warto zapisać się na konsultację do dietetyka. Jest to specjalista w zakresie żywienia człowieka, dlatego najlepiej pomorze w zmianie nawyków na zdrowsze. Dieta odchudzająca po 50. roku życia – jadłospis Niezależnie od tego, czy stosujemy zasady diet śródziemnomorskiej i DASH, jadłospis na diecie odchudzającej powinien mieć pewne stałe elementy: 4–5 posiłków w ciągu dnia – „Jedz mniej, ale częściej”, to już szeroko znana porada. I słusznie, bo w taki sposób organizm może lepiej strawić posiłek, a zauważalnym efektem tego będzie brak zgagi i uczucia ciężkości po posiłku. Samo trawienie pokarmu wymaga energii, dlatego częste posiłki zwiększają jej wydatek bardziej niż większa porcja spożywana rzadziej. Regularność posiłków – odstępy między kolejnymi posiłkami powinny wynosić około 3–4 godziny. Na same posiłki warto wyznaczyć stałe godziny, które będą dla nas najwygodniejsze. Regularne odstępy między posiłkami umożliwiają organizmowi lepsze trawienie i wchłanianie pokarmu. Warzywa – owoce 3:2 – oznacza to, żeby jeść 5 porcji warzyw i owoców dziennie, ale z przewagą warzyw. Są one mniej słodkie od owoców i zawierają więcej błonnika pokarmowego, który zwiększa uczucie sytości i poprawia pracę jelit. Zarówno warzywa, jak i owoce są źródłem witamin i przeciwutleniaczy, które chronią komórki organizmu przed wolnymi rodnikami, wspomagają metabolizm i opóźniają procesy starzenia się. Ograniczaj słodycze i słone przekąski – są pełne cukru i tłuszczu, które nie tylko dodają nam kilogramów, ale też mogą sporo namieszać we krwi, co widać na wynikach badań. Wysoki poziom cukru we krwi, jak również zbyt wysokie stężenie trójglicerydów i cholesterolu może mieć źródło właśnie w częstym podjadaniu słodyczy. Lepiej je ograniczyć, a jako alternatywę wybrać świeże owoce. Pij wodę – zastąpienie wodą wszystkich słodkich napojów może zmniejszyć ilość przyjmowanych w ciągu dnia kalorii nawet o 13%. Woda nie zawiera żadnych węglowodanów, nie pobudza wydzielania insuliny, która znacząco hamuje spalanie tkanki tłuszczowej. Dieta odchudzająca po 50. roku życia – przepisy Składniki: 500 g dojrzałych pomidorów, 1 cebula, 500 ml bulionu warzywnego, szczypta soli, szczypta pieprzu, oregano, tymianku i bazylii do smaku, 1 łyżka oliwy z oliwek. Przygotowanie: pomidory sparzyć wrzątkiem i obrać ze skórki. Na oliwie w garnku podsmażyć pokrojoną w kostkę cebulę. Pomidory pokroić w kostkę i razem z cebulą i przyprawami wrzucić do bulionu. Zagotować, a następnie zblendować zupę na gładką masę. Można ją podawać zabieloną jogurtem naturalnym. rozwiń Składniki: 400 g mięsa z indyka, 2 cebule, 1 papryka czerwona, 200 g pieczarek, 5 listków laurowych, 10–15 kulek ziela angielskiego, sól oraz czarny pieprz do smaku, 3 łyżki oleju rzepakowego, 2 łyżki mąki ziemniaczanej, 1l bulionu warzywnego. Przygotowanie: mięso pokroić na kawałki i podsmażyć na łyżce oleju na patelni. Następnie przełożyć do garnka. Na tej samej patelni, na kolejnej łyżce oleju usmażyć pokrojoną w kostkę cebulę. Gdy jest rumiana, dodajemy ją do mięsa. Następnie podsmażamy pieczarki pokrojone w plasterki i tak samo, jak cebulę, dodajemy je do indyka. Następnie do garnka dodajemy przyprawy: listki, ziele. Zalewamy bulionem warzywnym. Gotujemy pod przykryciem około 60 minut. Gdy mięso zmięknie, mieszamy w miseczce mąkę z wodą i dolewamy tę mieszankę do gotującego się sosu. Gdy zgęstnieje wyłączamy gaz. Można jeszcze doprawić gotowy gulasz solą i pieprzem. rozwiń Odchudzanie się jest możliwe również po 50. roku życia, ważne tylko, żeby przeprowadzić je rozsądnie. Zmniejszenie masy ciała to dla wielu osób droga do lepszego zdrowia i samopoczucia. Przykładowo już kilka zgubionych kilogramów może być ogromną ulgą dla stawów. Warto również nawiązać współpracę z wykwalifikowanym dietetykiem, który udzieli niezbędnych wskazówek i pomoże osiągnąć zamierzony cel. Literatura: Ciborowska H., Rudnicka A., „Dietetyka żywienie człowieka zdrowego i chorego”, Wydawnictwo Lekarskie PZWL 2014 Jarosz M., Sajór I., Gugała-Mirosz S., Nagel P. „Wapń”, Normy żywienia dla populacji Polski, Instytut Żywności i Żywienia, 2017, 204-207 Wiśniewska K., Kurowska E., Okręglicka K., „Wpływ spożycia wody na masę ciała”,Wiadomości Lekarskie 2014, tom LXVII, nr 2, cz. I Jaka jest skuteczna dieta odchudzająca po 50. roku życia? Jadłospis i przepisy - Oddano 25 głosy.

Witam, mam pytanie czy moja dieta jest okej, ewentualne poprawki czy korekty. Wiek: 18 lat Waga: 56kg Wzrost: 174cm Moje zapotrzebowanie na przytycie 0,5kg tygodniowo to:

Mleko pełnotłuste w diecie na przytycie dla dziecka. Zawsze wybieraj przetwory mleczne z mleka pełnotłustego. Po pierwsze mleko pełnotłuste jest niezbędne w czasie wzrostu i rozwoju dziecka. Po drugie, mleko pełnotłuste zawiera tłuszcze, które wspomogą tycie. Najlepiej, aby dziecko wypijało 8 szklanek mleka dziennie.

Zobacz 8 odpowiedzi na pytanie: Jaka jest najlepsza dieta dla 13-latka? Pytania . Wszystkie pytania; Sondy&Ankiety; JAKA DIETA DLA 13 LATKA 2019-02-23 19:50:46;

Pomimo że zalecenia diety dla seniora oparte są o zasady prawidłowego odżywiania się, należy zwrócić szczególną uwagę na stan zdrowia danej osoby (m.in. występowanie cukrzycy, miażdżycy czy chorób przewodu pokarmowego), jego indywidualną tolerancję na poszczególne produkty, jak również preferencje smakowe oraz możliwości ekonomiczne. ^{kobiet w ciąży i karmiących piersią: 4000 IU/dzień. dorosłych i seniorów z nadwagą lub otyłością: 10000 IU/dzień. Należy podkreślić, że górnych dopuszczalnych dobowych dawek nie należy mylić z dawkami rekomendowanymi w procesie leczenia niedoboru witaminy D i nie powinno się ich przekraczać bez nadzoru medycznego.}

Na dłuższą metę prowadzi ona do niedoborów i szybkiej utraty masy ciała, która może wiązać się z efektem jojo. Ta kuracja nie jest odpowiednia dla osób starszych, kobiet w ciąży, ponadto dla dzieci i młodzieży, i dla ludzi z chorobami przewlekłymi. Dieta dr Dąbrowskiej; Ten wariant diety ma aż 2 odmienne fazy. Stworzony dla Ciebie. Klasyczna dieta może prowadzić do braku równowagi żywieniowej, co nie ma miejsca w przypadku diety dostosowanej do Twoich nawyków żywieniowych. Pozwól, że przedstawimy Ci plan oparty na tym, co lubisz jeść, wieku, płci, stylu życia, wymiarach i celach osobistych.

Zatem w żywieniu dzieci 3 i 10 letnich najważniejsza różnica to zapotrzebowaniu na kalorie i składniki odżywcze. Dziecko 3 letnie wymaga około 1000 kilokalorii, a dziecko 10 letnie może potrzebować od 2000 do 2500 (kluczowa jest tu częstotliwość i intensywność aktywności fizycznej). Ilość białka w diecie dziecka jest

.